ផ្នែកគ្រប់គ្រងសត្វ

នៅក្នុងការធ្វើជំនួញគោ វិធីប៉ាន់ស្មានអាយុសត្វមានសារៈប្រយោជន៍ណាស់ចំពោះទាំងអ្នកចិញ្ចឹមសត្វ និងឈ្មួញដើម្បីអាចប៉ាន់តម្លៃសត្វ។ ដើម្បីអាចកំណត់អាយុប្រហាក់ប្រហែលរបស់សត្វរស់បាន វិធីងាយនិងឆាប់រហ័សដែលមានការនិយមប្រើនោះគឺការរាប់ចំនួនធ្មេញអចិន្ត្រៃយ៍របស់សត្វ ។ ដូចទៅនឹងសត្វផ្សេងៗទៀតដែរ គោកើតមកចាប់ផ្ដើមដោយមានដុះធ្មេញទឹកដោះ ឬហៅថាធ្មេញព្រៃ។ បន្ទាប់មក នៅពេលសត្វធំមានអាយុប្រហែល ២ឆ្នាំ ធ្មេញព្រៃទាំងនោះនឹងជ្រុះចេញដោយត្រូវបានជំនួសដោយធ្មេញស្រុកដែលជាធ្មេញអចិន្ត្រៃយ៍វិញ។ ចំពោះសត្វគោ ធ្មេញដុះចេញមកជាគូរៗ ដោយចាប់ផ្ដើមដុះពីធ្មេញកណ្ដាលទៅមុន និងបន្តបន្ទាប់រហូតដល់ពេញគ្រប់ចំនួន ៤គូរ។ ដូចនេះហើយ គេអាចរាប់ចំនួនធ្មេញបាននៅពេលធ្មេញណាមួយនៃគូររបស់វាចាប់ផ្ដើមដុះចេញពីអញ្ចាញ។ ទោះយ៉ាងណា អាយុរបស់សត្វតាមវិធីតាមការរាប់ចំនួនធ្មេញនេះមានការខុសគ្នាបន្តិចបន្តួចទៅតាមសត្វនីមួយៗ ពូជ កត្តាចំណី និងឥទ្ធិពលអាកាសធាតុភូមិសាស្ត្រ។ ឧទាហរណ៍ដូចជាពូជគោអង់គ្លេសនៅតំបន់ត្រជាក់ដែលពូជគោអត់បូក ដូចជាអង់ហ្គើស ជាទូទៅឆាប់ពេញវ័យជាងនឹងដុះធ្មេញនៅអាយុតិច លឿនជាងប្រភេទគោពូជមានបូករស់នៅតំបន់ក្ដៅ ដូចជាពូជប្រាម៉ាន់ជាដើម។ ចំនួនធ្មេញ ពូជ អាយុជាមធ្យម នៅពេលធ្មេញចាប់ដុះចេញពីអញ្ចាញ (ខែ) អាយុចន្លោះ នៅពេលធ្មេញចាប់ដុះចេញពីអញ្ចាញ (ខែ) 2 ពូជអង់គ្លេសពូជគោប្រាម៉ាន់ 2426 21-2723-29 4 ពូជអង់គ្លេសពូជគោប្រាម៉ាន់ 3133 26-3628-38 6 ពូជអង់គ្លេសពូជគោប្រាម៉ាន់ 3841 32-4435-47 8 ពូជអង់គ្លេសពូជគោប្រាម៉ាន់ 4651 39-5443-58 តារាងទី១៖ ការប៉ាន់ស្មានអាយុគោតាមវិធីរាប់ធ្មេញទៅតាមប្រភេទពូជគោអត់បូក និងពូជមានបូក

ក្រៅពីការធ្វើស្លាកសញ្ញា (Branding) លើសត្វដោយវិធីត្រាអ៊ុតកម្ដៅ គេក៏អាចប្រើវិធីអ៊ុតដោយសីតុណ្ហភាពបង្កកបានផងដែរ។ ត្រាអ៊ុតបង្កកគឺជាត្រាប្រើសីតុណ្ហភាពត្រជាក់បំផុត ដោយដាក់បង្កកត្រានោះនៅក្នុងធុងមានទឹកនីត្រូសែន។ ពេលខ្លះ គេប្រើដុំទឹកកកស្ងួតលាយជាមួយមេតាណុលជំនួសទឹកអាសូត ប៉ុន្តែវិធីនេះមិនត្រជាក់ខ្លាំងដូចជាការប្រើនីត្រូសែនឡើយ។ ការអ៊ុតដោយការបង្កកជាការប្រើប្រាស់សីតុណ្ហភាពកម្រិតត្រជាក់ក្រោមសូន្យ ដើម្បីបំផ្លាញកោសិកាស្បែកនិងរោមសត្វ។ ស្លាកសញ្ញាសម្គាល់នឹងលេចជារូបរាង នៅពេលរោមសដុះត្រង់កន្លែងដែលបានអ៊ុតនោះ។ រីឯគុណវិបត្តិនៃការអ៊ុតដោយបង្កកវិញមានដូចជា៖ វិធីក្នុងការអ៊ុតដោយបង្កក រក្សាសិទ្ធិ © អូប៊ី ឡាយស្តុក អ្នកឯកទេសបសុសត្វ

ការធ្វើប្រ៊ែនគោ (Branding) ឬយីហោ ជាការធ្វើស្លាកសញ្ញាសម្គាល់ម្ចាស់កម្មសិទ្ធសត្វ ដែលអាចមាន ២របៀប គឺការអ៊ុតដោយប្រើកម្តៅ​ និងការអ៊ុតដោយបង្កក។ ការអ៊ុតដោយបង្កកធ្វើឱ្យសត្វឈឺចាប់តិចជាងនៅពេលអ៊ុតភ្លាមៗ ប៉ុន្តែឈឺចាប់ដូចគ្នានៅពេលក្រោមមក។ ការអ៊ុតកម្លោចដោយប្រើកម្តៅ ការអ៊ុតដោយប្រើកម្តៅជាការដុតកម្លោចរោមនិងការពាររោមមិនឱ្យដុះឡើងវិញ។ ត្រាអ៊ុតត្រូវតែមានសីតុណ្ហភាពក្តៅល្មមដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលល្អ ហើយអ្នកត្រូវប្រើរយៈពេលអ៊ុតឱ្យបានលឿនបំផុតដើម្បីកាត់បន្ថយការឈឺចាប់ដល់សត្វ។ ត្រាអ៊ុតដែលដុតរួចមានពណ៌ខ្មៅដោយសារកម្ដៅមិនគ្រប់គ្រាន់នឹងមិនធ្វើឱ្យអ្នកទទួលបានស្លាកសញ្ញាច្បាស់ល្អទេ។ ចំណែកត្រាអ៊ុតឡើងពណ៌ក្រហមគឺក្តៅពេកនិងធ្វើឱ្យស្បែកសត្វខូច។ ត្រាអ៊ុតដែលឡើងពណ៌ក្រហមក្រមៅជាកម្តៅត្រឹមត្រូវ ល្អបំផុត ដែលធ្វើឱ្យអ្នក ទទួលបានស្លាកសញ្ញាល្អក្នុងរយៈពេលកម្លោច ២-៣ វិនាទី។  ដើម្បីធ្វើប្រ៊ែន អ្នកត្រូវអនុវត្តតាមរបៀបដូចខាងក្រោម៖ រក្សាសិទ្ធិ © អូប៊ី ឡាយស្តុក អ្នកឯកទេសបសុសត្វ